Yalın Üretimin Gelişimi

John Krafcik, 1988 yılında “Yalın Üretim Sisteminin Zaferi” başlıklı makalesinde “yalın üretim” terimini ilk kazanandı. Yalın üretimin faydalarını ve neden dünyayı değiştirdiğini anlamak için, onun prensiplerinden ve kökeninden daha fazlasını bilmemiz gerekir. Endüstriyel üretimin neredeyse bir yüzyıldan fazla bir süredir nasıl yürüdüğünü de dikkate almalıyız.

Taylorizm - Yalın Üretimden Önce

Taylorizm için tipik olan bir yaklaşım, iş süreçlerini ayrı adımlara bölmektir; böylece her biri merkezi olarak planlanabilir ve optimize edilebilir. Bir iş parçasının zeminden rafa taşınmasının ne kadar sürdüğü gibi her şey kesin olarak ölçülür ve analiz edilir. Tüm bu veriler ayrıca belirli işlemlerin nasıl daha verimli hale getirilebileceğini analiz etmek için de kullanılır, böylece bir çalışma tezgahı, işlendikleri orandaki malzemelerle yeniden stoklanabilir. Her şey genel işlemlere ikincildir. Sapmalar istenmez - aslında tüm çalışma adımları dişli çarklar gibi birbirine geçme amaçlıdır.

Merkezi üretim özelliği olarak konveyör bant

1913 yılında Henry Ford, sürekli olarak süreçlere odaklanma kavramını getirdiğinde, ikinci sanayi devriminin en yoğun aşamasına başladı. Konveyör bant endüstriyel çağın bir sembolü oldu. Konveyör bant üretimi, standart kitlesel pazar ürünleri ve özel makineler maliyetleri daha da azaltmanın ve ürünleri gittikçe daha fazla insan için uygun maliyetli hale getirmenin en iyi yolu olarak görülüyordu.

Konveyör kayışı, diğer tüm işlemlerin takip etmesi gereken tempoyu belirledi. Merkezi plandan sapmak bir seçenek değildi - çalışanlar, kendisine verilen tüm süreçten sadece bir görevi yerine getirip hızlı ve dikkatli bir şekilde yapmak zorunda kalıyorlardı. Girişim teşvik edilmedi.

Ancak konveyör bantların üretiminden on yıl sonra devrim yapıldı ve ilk sorunlar ortaya çıkmaya başladı. Müşteriler gittikçe daha farklı olan arabaları talep ederken, Henry Ford “My Life and Work” kitabında “Herhangi bir müşterinin istediği her rengi siyah olduğu sürece boyayabildiği” konusunda ısrar etti.

Varyantların üretimi ve daha kısa ürün döngüleri, merkezi olarak planlanan seri üretim sistemi için büyük zorluklar yarattı. Her şey planlandığı gibi çalıştığında, ürünler maksimum verimlilikle üretilebilir ancak her değişiklik dolayısıyla her yenilik maliyetleri artırır.

Merkezileştirilmiş planlama ve optimizasyon

Merkezi süreç kontrolü, ürünler ve pazarlar hızla değişmeye başladığında sınırlarına ulaşır. Merkezi olarak planlanmış bir sistemi kullanırken, değişiklik yapmak uzun, kapsamlı ve karmaşık bir süreçtir. Sistemin bir bütün olarak planlanması gerektiğinden, üretim esnek değildir.